پلیمرها معمولا موادی عایق الکتریسیته با عدد مقاومت الکتریکی سطحی بالای Ωcm 1012 هستند. با این حال در برخی کاربردهای خاص ، پلیمرها نیاز به مقاومت سطحی پایین تری دارند که این امر توسط پخش پودر زرات ریز فلزی Al,Cu,Ag و مانند آنها و یا ذرات ریز کربنی در رزین پلیمر حاصل می شوند. همچنین در برخی موارد الیاف کربن یا الیاف فولادی نیز به کار رفته اند.
چنین کامپوزیتهای پلیمری بر اساس مقاومت الکتریکی سطحی یا حجمی در محدوده ی کوه کواربرد نهایی
ترکیب پلیمری را تعیین می کنند، طبقه بندی می شوند. مواد پلیمری بر اساس محدوده مقاومت سطحی به چهار دسته کلی مواد عایق ( مقاومت سطحی بالاتر از Ω sq-1 1012 )
مواد آنتی استاتیک ( مقاومت سطحی بین 109 تا Ω sq-1 1012 ) مواد
الکترواستاتیک دیسشارژ ESD( مقاومت سطحی بین 106 تا Ω sq-1109 )
و مواد رسانا ( مقاومت سطحی کمتر ازΩ sq-1 106 ) تقسیم بندی می شوند.
از آنجایی که یک ماده پلاستیکی رسانای الکتریکی از طریق پخش یک ماده رسانا در پلاستیک عایق
به دست می آید، اگر پخش ماده رسانا ناهمگن باشد رسانایی الکتریکی آن ها می تواند در نواحی مختلف به مقدار بسیار زیادی متفاوت باشد ( 2021،Sekhar Rout )
متن کامل این مقاله در “هشتمین دوره کنفرانس و نمایشگاه بین المللی مستربچ و کامپاند” با عنوان بررسی اثر پارامترهای فرآیندی و موادی بر رسانش کامپاند ترموپلاستیک الاستومر پر شده با دوده رسانا ارائه شد.
